Europejski Tytuł Egzekucyjny (European Enforcement Order)
Europejski Tytuł Egzekucyjny to rodzaj zaświadczenia, które towarzyszy wyrokowi, postanowieniu, ugodzie lub innemu dokumentowi urzędowemu i umożliwia użycie go w obrocie prawnym w różnych krajach, stanowiąc swoisty „europejski paszport sądowy”.
ETE zazwyczaj uzyskiwany jest celem wykonania wyroku, postanowienia, ugody lub innego dokumentu urzędowego w państwie członkowskim, gdzie możemy odzyskać bezsporną wierzytelność w sprawie cywilnej lub handlowej, dotyczy to także należności alimentacyjnych.
Europejski Tytuł Egzekucyjny można uzyskać w odniesieniu do roszczeń stwierdzonych orzeczeniem, ugodą sądową lub innych dokumentów urzędowych wydanych po 31 stycznia 2005 roku. Należy zaznaczyć, że dotyczy to wszelkich orzeczeń, ugód sądowych lub innych dokumentów urzędowych zatwierdzonych lub sporządzonych przed sądem lub organem każdego państwa członkowskiego z wyjątkiem Danii.
Wniosek można złożyć na każdym etapie postępowania, przed sądem rozpoznającym sprawę co do istoty. ETE wydawany jest na wniosek wierzyciela, który musi zawierać następujące informacje:
- określenie podstawy wierzytelności
- kwotę roszczenia
- adresy i dane identyfikacyjne stron
- w przypadku żądania odsetek – kwotę odsetek oraz okres za jaki jest żądana kwota.
Europejski Nakaz Zabezpieczenia na Rachunku Bankowym (European Account Preservation Order)
Na mocy Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady UE nr 655/2014 z dnia 15 maja 2014 roku zostało utworzone nowe narzędzie prawne jakim jest Europejski Nakaz Zajęcia Rachunku Bankowego. Celem takiego zabezpieczenia jest umożliwienie wierzycielom zabezpieczenia wierzytelności na rachunku bankowym analogicznie do warunków w jakich procedura odbywa się w porządku prawnym danego kraju. Sądem właściwym do wydania Europejskiego Nakazu Zabezpieczenia na Rachunku Bankowym jest sąd państwa członkowskiego właściwy w odniesieniu do sprawy głównej.
Podstawa wydania Europejskiego Nakazu Zabezpieczenia na Rachunku Bankowym
Zgodnie z ww. Rozporządzeniem można wykorzystać jeden z dwóch wariantów prowadzących do zdobycia Europejskiego Nakazu Zabezpieczenia na Rachunku Bankowym. Jedna z nich realizowana jest przez sąd, natomiast w drugim przypadku to wierzyciel realizuje czynności wykonawcze.
Wariant I
- Przygotowanie wniosku przez wierzyciela i złożenie go do sądu wraz z załącznikami.
- Sąd dokonuje analizy i orzeka o wydaniu nakazu lub odrzuceniu wniosku.
- Sąd przekazuje nakaz do organu odpowiedzialnego za wykonanie, który dokonuje przekazania go wraz z dokumentami do banku.
- Bank zabezpiecza środki na rachunku bankowym dłużnika. Jeżeli nakaz został wydany w innym kraju niż kraj wykonania, bank przekazuje oświadczenie do organu odpowiedzialnego za wykonanie nakazu.
- Na ostatnim etapie dokumenty przekazywane są dłużnikowi. Również jeśli jest to inny kraj niż kraj wydania nakazu, to dokumenty przekazywane są przez organ wykonania bezpośrednio dłużnikowi.
Wariant II
Proces wydania nakazu jest podobny z jedyną różnicą, że sąd przekazuje nakaz bezpośrednio wierzycielowi i to on składa wniosek do organu odpowiedzialnego za wykonanie nakazu, jak i do dłużnika. Jeśli nie jest to kraj wydania nakazu wierzyciel przekazuje dokumenty bezpośrednio do organu wykonującego nakaz.
Cechy szczególne Europejskiego Nakazu Zabezpieczenia na Rachunku Bankowym
Europejski Nakaz Zabezpieczenia na Rachunku Bankowym ma stanowić dla dłużnika efekt zaskoczenia, a tym samym zagwarantować, że zajęcie będzie skuteczne a dłużnik nie zdąży wyzbyć się majątku. Dłużnik nie musi zostać ponformowany o nakazie. Nie ma możliwości złożenia wyjaśnień, zanim zostanie Nakaz wykonany.
Jednocześnie, aby nie prowadzić do nadużyć wynikających ze stosowania tej procedury zgodnie z art. 12 Rozporządzenia w przypadku, gdy Wierzyciel nie uzyskał jeszcze stosownego orzeczenia, ugody lub innego dokumentu urzędowego sąd może nakazać złożenie przez niego kaucji pokrywającej ewentualną szkodę wynikającą z zastosowania Nakazu.
Zakres stosowania:
Zgodnie z art. 2 Rozporządzenia Nakaz można stosować względem roszczeń pieniężnych w transgranicznych sprawach cywilnych oraz handlowych. Oznacza to, że nie rozciąga się ono na sprawy skarbowe celne oraz administracyjne ani te dotyczące odpowiedzialności państwa za działania i zaniechania w wykonywaniu władzy publicznej. Ponadto, nie ma zastosowania do :
a) praw do nieruchomości wynikających z małżeńskiego ustroju majątkowego lub ze związku, który uznawany jest przez prawo dla niego właściwe za mający skutki porównywalne do małżeństwa;
b) testamentów i dziedziczenia, w tym do zobowiązań alimentacyjnych powstających wskutek śmierci;
c) roszczeń przeciwko dłużnikowi, w związku z którymi zainicjowano postępowania upadłościowe, postępowania dotyczące likwidacji niewypłacalnych spółek lub innych osób prawnych, porozumienia sądowe, układy lub analogiczne postępowania;
d) ubezpieczeń społecznych;
e) postępowania polubownego.
Patrz również: http://prawoegzekucji.pl/zagraniczne-dlugi-dluznik-spoza-ue/
Autor: Adwokat Aleksandra Olech
Zespół „Adwokat Twoich Finansów”
Stan na dzień: 29 maja 2018 roku
W kolejnym wpisie: O nieuczciwych praktykach banków i innych instytucji finansowych – jak się skutecznie bronić?
Informacja: Przedstawiona informacja jest udostępniana nieodpłatnie, ma charakter informacyjny i nie stanowi porady prawnej.
Najnowsze komentarze